- миёншикан
- [ميان شکن]маҷ. кори сахт, кори камаршикан: меҳнати миёншикан меҳнати сахти тоқатфарсо
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
камаршикан — [کمرشکن] маҷ. кори сахти берун аз тавоноӣ; кор ё масъалаи бисёр душвор; миёншикан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳнат — [محنت] а 1. азоб, ранҷ, машаққат, заҳмат меҳнат кашидан азобу машаққат кашидан, дар азоб будан 2. фаъолияти мақсаднок ва ба ҷамъият нафъовари инсон, ки ранҷу кӯшиши ақлонӣ ва ҷисмонӣ металабад; кор; меҳнати вазнин (миёншикан, пурмашаққат, сахт,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ